CZŁOWIEK BLISKO ZIEMI. POKORA
Jest taka jakość, która idzie od dołu, dąży od ziemi, jak woda. Przypomina, że ja nie jestem w niczym lepsza od ciebie ani od ciebie gorsza. Ty nie jesteś wyżej ani ja niżej. Wszyscy tu przynależymy po równo; każdy po swojemu. Mentalne konstrukty drabin hierarchii i elitaryzmu mogą się rozsypać w pył, kompletnie stracić rację bytu i zniknąć z twojego świata.
„Bądź pokorny, ponieważ powstałeś z ziemi.
Bądź dostojny, gdyż pochodzisz od gwiazd.”
W języku polskim słowo „pokora” ma konotacje, które budzą emocje. Słownik synonimów wskazuje na spolegliwość, uniżenie, uległość, potulność, wstydliwość, konformizm, służalczość, niewolniczość, onieśmielenie.
Obok niego jest też jednak taki kanon:
Skromność, bezpretensjonalność.
Prostota.
Dyskrecja.
Cichość.
Cichość serca.
Oryginalne znaczenie słowa „pokora” różni się od potocznego. W łacinie humilitas, w angielskim humility i humbleness, pochodzą od słowa humus, czyli ziemia, i z tego korzenia oznaczają bycie blisko ziemi i wskazują na posiadanie/odczuwanie wspólnej ziemi (common ground) - tego, że wszyscy dzielimy ten sam fundament, mamy tę samą bazową jakość witalną i jesteśmy w gruncie rzeczy bardzo podobnie uwarunkowani.
Słowa humility i human też dzielą jeden wspólny korzeń…
Pokora ma piękne znaczenie dla zachowana równowagi w rozwoju duchowym, gdy zaczynamy się piąć, rozrastać i zmieniać.
Odkrywać swoje słabości.
I odnajdować swoją moc.
Pokora mówi,
„Ktoś był tu już przede mną,
podążam po śladach innych,
a po mnie przyjdą jeszcze kolejni.
Należymy do siebie nawzajem.
Jesteśmy połączeni.
Oddziałujemy na siebie przez cały czas.
I razem jesteśmy częścią czegoś większego.”
Mamy więc te dwie strony medalu, zwanego człowiek.
Jedna, z której szanujemy i doceniamy swoją indywidualność; to, co czyni nas istotą jedyną w swoim rodzaju, doskonale piękną.
I druga, gdzie szczerze patrzymy na własne ograniczenia; momenty, w których stajemy się reaktywni, impulsywni, machinalni.
I, patrząc jeszcze innym okiem,
o bardziej przejrzystym wzroku i szerszej perspektywie,
spod
sponad
i jak wiatr, wokół tego wszystkiego,
widzimy, że to wszystko tylko fale, zmarszczki na oceanie.
Na sercu odciśnięty jest znak naszego pochodzenia, inicjał miłości starej jak świat.
„Bądź pokorny, ponieważ powstałeś z ziemi.
Bądź dostojny, gdyż pochodzisz od gwiazd.”
Komentarze
Prześlij komentarz