2019

EN/

Dear old friend,

another cycle fading into the past,

Thank you for teaching me

to make choices

that increase my inner peace and well-being

even when in the moment of decision

they felt like the most difficult thing to do

that cracks me open

brings me to the knees

and nothing is left

only my pain

and the breath.

Thank you

for inviting me

gently yet steadily

to listen

listen deeper

to myself

and to another.

To acknowledge

the whispers of the nature

the wisdom of my body

the magic of my intuition.

Thank you

for showing me

how to flow with life

welcome its ebbs and flows

dance in the storm and in the fog

breathe nothingness, slow and deep.

How to find ease and joy

Everywhere.

Everywhere.

Thank you for showing me so clearly

that even in the seemingly hardest process of letting go

of cherished dreams

and beloved people

I never let go of love

but only of attachment.

And the more freedom I`m letting in

the more space for true love comes with it.

Letting go is a miraculous alchemy

that can be soft

and full of beauty

if I only allow it to be so.

Thank you

for all the new wrinkles and freckles on my skin

for pains in my aging body

for every sickness

and every weakness

So that I could deepen

the compassion

and love

I feel for myself.

Thanks

for showing me

that all is healing

all is love

pouring onto us eternally

from heavens and from the earth;

that all can be accepted and embraced

and all is welcome

in the vastness of an open heart;

that

always and forever

I am well

and I am safe;

that love

is to be shared

with all;

that

I am this love

expressed in a human body

so I can enjoy

God`s grace

in infinite shapes and forms.

Falling and rising up again

reaching to the eternal Sun

with my arms and my smile;

my feet rooted in the Earth.

In eternal Love with

the earth

the sky

and with the self

mirrored in all.


PL/

Stary przyjaciel odchodzi w dal

Kolejny cykl

rozmywa się w przeszłość

Dzięki

że nauczyłeś mnie dokonywać wyborów

które budują moją fundację spokoju

nawet jeśli w momencie decyzji

zdają się najtrudniejszą rzeczą w świecie

rozłupują na wskroś

rzucają na kolana

topią we łzach

i nie pozostaje nic

tylko ból

i oddech.

Dzięki

za tak często powtarzające się zaproszenie

by słuchać

spokojne

lecz wytrwale

słuchać uważnie

innych

i siebie samej

by dostrzegać

szepty natury

magię intuicji

wrodzoną mądrość ciała.

Dzięki

 za uniwersytet sztuki

jak płynąć z prądem życia

jednakowo witać

każdy przypływ i odpływ

patrzeć w niebo podczas sztormu

i tańczyć we mgle

wdychać nudę i nicość, głęboko i powoli

znajdować radość

zawsze i wszędzie.

Dzięki za

wszystkie małe śmierci,

wszystkie epilogi i końce rozdziałów

za pokazanie mi z jaskrawą jasnością

że nawet z odejściem

ukochanych ludzi

i śmiercią marzeń latami noszonych w sercu

miłość nie umiera nigdy

a to co odchodzi, to tylko przywiązanie i nawyk.

Im więcej wolności wpuszczam do środka

tym więcej jest tam miejsca na rzeczy bezwarunkowe.

Każdy koniec to alchemia

która może być piękna i miękka

jeśli tylko na to pozwolę.

Dzięki

za wszystkie nowe znamiona i zmarszczki

na moim starzejącym się ciele,

za każdą słabość, ból i chorobę.

Dzięki nim

pogłębia się współczucie

i miłość

jakie mam dla siebie samej.

Dzięki za pokazanie mi, sto razy sto

że wszystko leczy

wszystko

jest aktem miłości

spływającym z nieba na ziemię

iluminującym

 wzrok

i umysł.

Dzięki za to, że mogę

objąć i zaakceptować

to, co mi się przydarza

wszystkie porażki i błędy

i wszystkich ludzi.

Że wszystko

jest mile widziane

w bezgranicznej przestrzeni serca

Że zawsze

na zawsze

wszystko ze mną w najlepszym porządku

i wszędzie

jest mój dom.

Że miłość jest po to, by się nią dzielić.

Tylko tak żyje

kwitnie

i trwa.

Że ty i ja jesteśmy tą miłością

ucieleśnioną w formę człowieka

by móc cieszyć się

łaską obecną 

we wszystkich przejawach życia.

Upadając i podnosząc się ze śmiechem

sięgając do nieśmiertelnego słońca

długimi chudymi ramionami

podczas gdy nasze stopy

są mocno zakorzenione w Ziemi.

Wiecznie zakochani

W ziemi

W niebie

W samych sobie

Odbijamy się w lustrze wszystkiego wokół.