Korzenie - powrót do źródła
*
Moja prababka zbierała w lesie chrust; gałązka do gałązki, by rozniecić płomień, rozgrzać dom.
W z a j e m n o ś ć
nieodzowna relacja ludzi i lasów,
ludzi i ich przodków,
ludzi i ich sąsiadów..
Moja prababka zbierała w lesie chrust; gałązka do gałązki, by rozniecić płomień, rozgrzać dom.
W z a j e m n o ś ć
nieodzowna relacja ludzi i lasów,
ludzi i ich przodków,
ludzi i ich sąsiadów..
Ludzie Ziemi, czerpiemy i dajemy w harmonii, bo wiemy, że wszyscy jesteśmy połączeni.
Spaja nas jeden prąd życia, miłość tka mosty w przestrzeni, snuje mosty w czasie.
*
Na omszałym pniu siedzi dusza mojej prababki.
Pamiętaj skąd jesteś i na czym stoisz.
Korzenie to fundament życia.
Twoja nitka jest tak krucha
jak puch
unosisz się w obłokach myśli, labiryntach śniących głów.
Tak się starasz być kimś za wszelką cenę
udowodnić i pokazać się, pokazać im, pokazać wam...
Nie musisz nic.
Wysuń się z okowów głowy, wyjrzyj na świat.
Poczuj swój ciężar,
stabilność i równowagę.
Jesteś głęboko osadzona
tu, gdzie spotykają się cztery strony świata
i linia niebo-ziemia.
Jesteś głęboko osadzona
tu, gdzie spotykają się cztery strony świata
i linia niebo-ziemia.
To tu
serce ludzkie płonie jak pochodnia.
*
Zaczerpnij z głębokiej studni przynależności
do świata Ziemi
i wszystkich, którzy byli tu przed tobą.
Zakorzenienie we wspólnej przestrzeni
zapisane jest w smaku twojej krwi, w strukturze kości, w kształcie czaszki.
Należysz do Życia
Uwierz, to wystarczy.
zapisane jest w smaku twojej krwi, w strukturze kości, w kształcie czaszki.
Należysz do Życia
Uwierz, to wystarczy.
Pod twoimi stopami żyzna gleba, dobytek i historia, eony lat tego, co było pisane
byś mogła być tym, kim jesteś
i poznać taki właśnie świat.
Serce kłania się Ziemi.
Dziękuję za to, co mam.
*
Na dębowym pniu siedzi dusza mojej prababki.
Pamiętaj, ród to dary, wzmocnienie
to co zostało przezwyciężone,
by z czasem żyło się lżej.
Nie żyjemy w próżni. Za naszymi plecami setki przodków,
przed nami setki potomków.
Nieprzerwana ciągłość życia.
Dziedzictwo to czasem bieda i brak, zawiść i gwałt, ból, lęk.
Dziedzictwo
to także mądrość i moc, odporność i siła
wsparcie, pamięć, pieśń.
*
Zadzieram głowę do nieba. Wiatr w konarach snuje opowieść o przodkach,
mówi językami wody ognia ziemi i powietrza.
Obrazy wojny odwijają się w umysłach na wstążkach dna.
Stary las sosnowy woła o pokój.
Śpiewam do niego.
Nie powielaj zasłyszanych słów.
Patrz w esencję i z tego twórz. Budź się, budź.
Odszukaj zapomniany język
Odszukaj zapomniany język
pradźwięki
słowa mocy
rzeki Życia.
Ta pieśń obejmuje cały świat.
Serce kłania się Ziemi.
Komentarze
Prześlij komentarz